بيا

كنار پنجره ام
چشمها نيمه بسته
لبها خاموش
دستها آويخته
اما اما
دلم مي جوشد
تندبادي كوير ذهنم را در مي نوردد
وراي پرده اشك غمي به عمق بيكرانگي مرا در بر گرفته
آهي به بلنداي فرياد گلويم را مي فشارد
دوست من دوست مهربانم دوست خوبم
سايه شوم تنهايي پيكرم را سياه پوشانده
بيا كه دلتنگم
بيا در آغوشم كش
بيا درد دلم را بشنو
بيا كابوسهايم را رويا كن
بيا