مرگ شيرين

عشق من روزي مي رسد آيا

زنجير ها را بگشاييم و پرواز كنيم به بيكرانگي دشت تنهاييمان

كه هماغوشيمان را باك سايه اي نباشد

كه در آغوشم كشي و من در آغوشت كشم

و نباشد هيكل مخوف غول پايبندي ها

جايي كه روزش روز و شبش شب باشد
سرزميني دور
رويايي ابدي
بستري با گلبرگهاي گل سرخ
جامهايي افشان
و بادي كه همخوابگي مي كند با حرير پنجره
من در آغوشت بيدار شوم و بر اندام برهنه ات بوسه اي گذارم ابدي
و در آن هنگام مرگ هم شيرين است