ديوار

از بالاي ديوار گاهي سرك مي كشم
شايد بگذري
شايد نظري به آسمان كني
شايد نگاهت به نگاهم بيفتد
شايد لبخندي زني
شايد دستي برايم تكان دهي
شايد بوسه اي برايم فرستي
شايد زير لب بگويي دوستت دارم
واي
شايد عاشقم شوي
شايد دلت برايم بتپد
شايد دلتنگم شوي
شايد بي من نتواني زندگي كني
شايد برايم نامه اي فرستي
شايد بنويسي عزيزم عشقم تو را مي خواهم
شايد برايم شعري بگويي
شايد به يادم اشكي فشاني
شايد پاي ديوار كلبه اي بسازي
كلبه اي با پنجره هايي چوبي و باغچه اي پر از اطلسي
شايد شبها بر بسترت يادم كني
شايد روياي هماغوشيم بي تابت كند
شايد بگويي بيا بيا باهم باشيم
و من به تو خواهم گفت كه اين ديوار امتدادي دارد به وسعت دنيا بي هيچ دري
بگويم چهل گيسم اسير غول تك چشم
بگويم مرا توان عبور از ديوار نيست
شايد دستت را دراز كني
و من به اميد دستانت از ديوار به پايين بپرم
شايد نتواني مرا بگيري
شايد به زمين بيفتم
شايد در اغوشت بميرم
شايد از ماتمم بميري
آه عشقم مرگت را نمي خواهم
به بالاي ديوار نگاه نكن
بگذر و برو